سهراب سپهری كفشهایم كو،چه كسی بود صدا زد: سهراب؟آشنا بود صدا مثل هوا با تن برگمادرم در خواب استومنوچهر و پروانه، و شاید همه مردم شهرشب خرداد به آرامی یك مرثیه از روی سر ثانیههامیگذردو نسیمی خنك از حاشیه سبز پتو خواب مرا میروبدبوی هجرت میآیدبالش من پر آواز پر چلچلههاستصبح خواهد شدو به این كاسه آبآسمان هجرت خواهد كردباید امشب بروممن كه از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت كردمحرفی از جنس زم,ندای,آغاز ...ادامه مطلب